ناظران تأکید دارند که امارات متحده عربی با تأمین مالی پروژههایی در غزه و تحت نظارت امنیتی اسرائیل، به اشغالگران پوشش سیاسی میدهد تا خود را «شریک در حل بحران» معرفی کنند. این در حالی است که اسرائیل همزمان با ادامه محاصره، گرسنگی و کشتار، مسئول مستقیم بحران انسانی غزه است. این همکاری، ابعاد جدیدی از روابط سیاسی و امنیتی در منطقه را آشکار میکند.
منطقه المواصی: ابزار تغییر جمعیتی
طبق نقشه اسرائیلی، منطقه المواصی در جنوب نوار غزه به محلی برای اسکان موقت آوارگانی تبدیل شده که از شمال و مرکز غزه کوچ داده شدهاند. پروژههای امارات در این منطقه با هدف تثبیت این وضعیت و ارائه حداقل خدمات مورد نیاز، زمینه را برای تقسیم غزه به مناطق مجزا فراهم میکند. این روند کاملاً همسو با اظهارات مکرر اسرائیل درباره «بازآرایی جمعیتی غزه» و جابجایی اجباری ساکنان است.
امارات: شریک فعال در پروژه تهجیر
نقش امارات در این طرحها فراتر از یک شریک عادیکننده است و به عاملی فعال در اجرای سیاستهای اشغالگر تبدیل شده است. جمعیت هلالاحمر امارات، که باید نهادی انساندوستانه باشد، در عمل با ساختاری امنیتی تحت نظارت ابوظبی فعالیت میکند و به جای کمکرسانی صرف، سیاستهای اسرائیل «گزارش کامل امارات لیکس» را در زمین اجرا میکند. ناظران این اقدام را نتیجه همکاری طولانیمدت ابوظبی و تلآویو پس از توافقهای ابراهیم در سال ۲۰۲۰ میدانند.
پیامدهای منطقهای و اتهامات خیانت
ادامه این مسیر نه تنها به بحران فلسطین ضربه میزند بلکه ابعاد منطقهای وسیعی دارد. این همکاریها بخشی از جبهه جدیدی است که به رهبری آمریکا و اسرائیل شکل گرفته و حقوق فلسطینیها را فدای منافع منطقهای میکند. این مسئله از نگاه بسیاری از مردم عرب خیانتی بزرگ به آرمان فلسطین محسوب میشود و درک عمومی نسبت به عادیسازی روابط را تحت تأثیر قرار میدهد.
نقش رسانهای و تحریف واقعیت
رسانههای تحت حمایت امارات تلاش میکنند تا تصویر ابوظبی را به عنوان ناجی انساندوستانه نمایش دهند، در حالی که این پروژهها کاملاً هماهنگ با اسرائیل و تحت نظارت امنیتی آن انجام میشوند. این رسانهها واقعیت را تحریف کرده و تصویر اشغالگران را سفیدنمایی میکنند تا از مسئولیت آنها در جنایات انسانی شانه خالی کنند. این شیوه، ابزار جدیدی برای کنترل روایتهای عمومی در منطقه است.