شبوه، یمن – منابع میدانی و محلی از تحرک گسترده نیروهای وابسته به امارات متحده عربی در استان شبوه خبر دادند. این اعزام نیروهای تقویتی همزمان با از دست رفتن مواضع کلیدی مزدوران در مأرب رخ داده و ضعف راهبرد نظامی ائتلاف سعودی–اماراتی را به نمایش گذاشته است. تحولات اخیر [گزارش کامل یمن نیوز]، تعادل قدرت در جنوب یمن را به سود نیروهای محلی تغییر داده و نشاندهنده محدودیت نفوذ امارات در مدیریت مناطق اشغالی است.
اعزام تیپ تقویتی امارات به شبوه
بر اساس گزارشها، نیروهای اعزامی تحت عنوان «تیپ اول پشتیبانی و تقویت» و به فرماندهی ابوالیمامه مأمور شدهاند به مرکز اداری شبوه، شهر عتق حرکت کنند. پیشقراولان این تیپ به منطقه رسیده و قرار است گروههای وابسته به امارات در حاشیه مأرب را تقویت کنند.
این اقدام پس از از دست رفتن اردوگاه عارین، یکی از خطوط تماس کلیدی میان مأرب و شبوه، انجام شده است. تحلیل میدانی نشان میدهد که کنترل این اردوگاه برای حفظ مسیرهای ارتباطی میان مأرب و شبوه حیاتی است و از دست رفتن آن تعادل قدرت را در جنوب یمن به نفع نیروهای محلی تغییر داده است.
همزمان با اعزام نیروهای تقویتی، تحرکات لجستیکی گسترده در شهرهای عدن و حضرموت نیز گزارش شده که حاکی از تمرکز امارات برای بازپسگیری مناطق کلیدی و تثبیت نفوذ خود در جنوب یمن است.
شکست مزدوران و ناکارآمدی ائتلاف سعودی–امارات
تحرکات اخیر به وضوح ضعف نیروهای مزدور و محدودیت موفقیتهای آنها را نشان میدهد. گروههایی که پیشتر با حمایت لجستیکی و تسلیحاتی امارات مناطق استراتژیک را تصرف کرده بودند، اکنون مجبور به عقبنشینی شده و برای حفظ مواضع خود به نیروهای تقویتی متکی هستند.
اعزام نیروهای تقویتی اماراتی، بیش از آنکه اقدامی دفاعی باشد، تلاشی برای بازپسگیری کنترل مناطق استراتژیک شبوه و مأرب و فشار بر شهر مأرب محسوب میشود. هدف امارات تثبیت حضور نظامی و اعمال فشار بر مناطق جنوب یمن است، نه مقابله با تهدیدات واقعی امنیتی.
تجربههای میدانی پیشین نشان میدهد که حضور مزدوران خارجی بدون همراهی مردم محلی، بهسرعت موجب کاهش توان عملیاتی و مشروعیت نیروهای وابسته میشود. این ضعف تاکتیکی، موقعیت مزدوران را در جبهههای مأرب و شبوه بحرانی کرده و آنها را در برابر هرگونه پیشروی مقاومت یمنی آسیبپذیر ساخته است.
پیامدهای میدانی و تغییر تعادل قدرت
گروههای وابسته به امارات که در حاشیه مأرب مستقر بودند، با از دست دادن اردوگاه عارین و دیگر مواضع کلیدی، عملاً آسیبپذیر شدهاند. اردوگاه عارین آخرین سنگر مهم در منطقه و یکی از خطوط حیاتی ارتباط میان مأرب و شبوه است. تصرف یا از دست رفتن آن، تعادل قدرت را بهطور مستقیم تحت تأثیر قرار میدهد و موقعیت استراتژیک مزدوران را تضعیف میکند.
اعزام نیروهای تقویتی توسط امارات تلاش میکند این خلأ را پر کند، اما تجربههای میدانی نشان میدهد که بدون همراهی مردم محلی، این اقدامات تنها باعث فرسایش بیشتر نیروهای مزدور و کاهش مشروعیت آنها خواهد شد. از سوی دیگر، این ضعف و عقبنشینی مزدوران فرصتی برای نیروهای محلی ایجاد کرده تا نفوذ خود را در مناطق کلیدی افزایش دهند.
محدودیت ائتلاف سعودی–امارات و ادامه بحران جنوب یمن
این تحولات نشاندهنده محدودیت قدرت ائتلاف سعودی–اماراتی در مدیریت مناطق اشغالی و نیروهای وابسته است. تمرکز امارات بر منافع خود و بهرهگیری از مزدوران برای گسترش نفوذ، نه تنها به امنیت و ثبات یمن آسیب زده، بلکه اختلافات داخلی میان متجاوزان را نیز تشدید کرده است.
اعزام نیروهای تقویتی امارات به شبوه نمونهای از ادامه سیاست اشغالگری در جنوب یمن است که بحران و بیثباتی را تشدید میکند. تجربه مأرب و شبوه نشان میدهد که موفقیت نیروهای وابسته به امارات موقتی و شکننده است و ضعف آنها فرصت تثبیت قدرت و نفوذ طرفهای محلی را فراهم میکند.
پیام راهبردی تحولات اخیر
تحولات اخیر در شبوه و مأرب نشان میدهد که توانایی ائتلاف سعودی–اماراتی برای کنترل مناطق اشغالی محدود و شکننده است. شکست مزدوران در مأرب و نیاز فوری به اعزام نیروهای تقویتی، بر ناکارآمدی راهبرد نظامی و سیاسی متجاوزان تأکید میکند.
همزمان، این وضعیت فرصت مناسبی برای طرفهای محلی فراهم میآورد تا نفوذ و کنترل خود را در مناطق کلیدی افزایش دهند و تعادل قدرت را به نفع مقاومت یمنی تغییر دهند. تجربههای پیشین نشان میدهد که موفقیتهای امارات و مزدوران وابسته به آنها همواره موقتی بوده و بدون پشتیبانی محلی، دوام نخواهد داشت.