عکس ماهواره ای جزیره عبدالکوری.

امارات متحده عربی با احداث شبکه‌ای گسترده از پایگاه‌های نظامی در جزایر و سواحل یمن، تلاش می‌کند کنترل مسیرهای حیاتی دریایی را به دست گیرد. این اقدام نقض آشکار حاکمیت یمن و تهدیدی جدی برای امنیت منطقه [گزارش کامل المساء] محسوب می‌شود.

 

بررسی پایگاه‌های نظامی امارات در یمن

بر اساس گزارش وب‌سایت انگلیسی «میدل‌ایست‌آی» و تصاویر ماهواره‌ای تازه، امارات در جزایر استراتژیکی چون سقطری، عبد الکوری، سمحه و حتی سواحل سومالی، پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی گسترده‌ای احداث کرده است. این پایگاه‌ها در مناطقی قرار دارند که تحت کنترل مزدوران وابسته به امارات، از جمله شورای انتقالی جنوب و نیروهای طارق صالح است.

ساختار و موقعیت پایگاه‌ها

یکی از بزرگترین پروژه‌های امارات، پایگاه هوایی در جزیره عبد الکوری است که از اواخر سال ۲۰۲۲ آغاز شده و در مارس ۲۰۲۵ باندی به طول ۲٫۴۱ کیلومتر با قابلیت پذیرش هواپیماهای سنگین و پهپادهای پیشرفته تکمیل شده است. این پایگاه نقش کلیدی در اشغالگری و کنترل هوایی منطقه دارد.

علاوه بر آن، در جزیره سمحه، باند نظامی دیگری در سال ۲۰۲۴ ساخته شده که از آوریل ۲۰۲۵ آماده انجام مأموریت‌های شناسایی دریایی و الکترونیکی است. این زیرساخت‌ها به امارات اجازه می‌دهد بر مسیرهای مهم دریایی نظارت و کنترل داشته باشد.

اهداف استراتژیک امارات

امارات متحده عربی با ایجاد پایگاه‌های نظامی در یمن، به دنبال تحقق چند هدف راهبردی و بلندمدت است که پیامدهای مهمی برای امنیت و ثبات منطقه دارند:

کنترل مسیرهای حیاتی دریایی:
دریای سرخ و خلیج عدن، از جمله مهم‌ترین مسیرهای تجارت جهانی و انرژی به شمار می‌روند. امارات با ساخت پایگاه‌های نظامی در این مناطق، تلاش می‌کند تسلط خود را بر این گذرگاه‌های استراتژیک افزایش دهد تا ضمن تأمین منافع اقتصادی و امنیتی خود، نفوذ رقبای منطقه‌ای را محدود کند.

گسترش نفوذ نظامی و سیاسی در یمن و منطقه:
از طریق حمایت از گروه‌های محلی مانند شورای انتقالی جنوب و نیروهای طارق صالح، امارات سعی دارد حضور خود را در یمن تثبیت کند و نقش پررنگی در تحولات داخلی این کشور داشته باشد. این اقدام به منظور ایجاد توازن قدرت در برابر سایر بازیگران منطقه‌ای و کنترل منابع طبیعی و ژئوپلیتیکی یمن است.

همکاری نظامی با رژیم صهیونیستی:
یکی از ابعاد مهم استراتژی امارات، همکاری امنیتی و اطلاعاتی با رژیم صهیونیستی است. این همکاری‌ها که تحت عنوان سامانه مشترک «گوی بلورین» سازماندهی شده‌اند، امکان تبادل داده‌های اطلاعاتی، هماهنگی سیستم‌های دفاع موشکی و انجام عملیات مشترک را فراهم می‌کنند. این اتحاد فرامرزی، نگرانی‌های جدی برای امنیت کشورهای عربی و اسلامی به دنبال داشته است.

ایجاد پایگاهی برای مقابله با نفوذ ایران و متحدانش:
امارات همچنین می‌کوشد با تقویت حضور نظامی خود در یمن، مانع گسترش نفوذ ایران و نیروهای وابسته به آن در منطقه شود. این هدف در چارچوب رقابت‌های منطقه‌ای میان کشورهای خلیج فارس و ایران قرار دارد که به شدت امنیت منطقه را تحت تأثیر قرار داده است.

تثبیت جایگاه منطقه‌ای و جهانی امارات:
ایجاد این پایگاه‌ها و توسعه توان نظامی، بخشی از سیاست‌های امارات برای تبدیل شدن به بازیگر کلیدی امنیتی و سیاسی در خاورمیانه است. با این اقدام، ابوظبی می‌خواهد نقش مهم‌تری در معادلات منطقه‌ای داشته باشد و جایگاه خود را در میان قدرت‌های جهانی مستحکم‌تر کند.

 

واکنش انصارالله و پیامدهای اشغالگری امارات

نیروهای انصارالله به شدت این اشغالگری‌ها را محکوم کرده و با عملیات نظامی و اطلاعاتی، تلاش می‌کنند نفوذ امارات را محدود و خنثی کنند. آن‌ها تأکید دارند که مقاومت تا بازپس‌گیری کامل سرزمین‌های اشغالی ادامه خواهد داشت و خواستار حمایت بین‌المللی در این مسیر هستند.

حضور پایگاه‌های نظامی امارات در یمن موجب افزایش تنش‌ها و تهدید امنیت دریایی منطقه شده است. این موضوع پیامدهای گسترده‌ای برای تجارت جهانی و امنیت کشورهای همجوار دارد و نفوذ رژیم صهیونیستی در منطقه را نیز تقویت می‌کند.