خرید تسلیحات از آمریکا توسط آل سعود.

قراردادهای تسلیحاتی و سرمایه‌گذاری‌های نجومی میان ریاض و واشنگتن [گزارش کامل یمن نیوز]، بیش از آنکه یک معامله اقتصادی باشند، به‌عنوان ابزاری برای خرید حمایت و مشروعیت سیاسی عمل می‌کنند؛ روندی که استقلال عربستان را محدود و ثبات منطقه را تهدید می‌سازد.

 

قراردادهای میلیاردی؛ خرید امنیت یا خرید وفاداری

به گفته کاخ سفید، قرارداد اخیر میان واشینگتن و ریاض حدود ۱۴۲ میلیارد دلار ارزش دارد. منابع دیگر از بسته‌ای بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار خبر داده‌اند. این مبالغ هنگفت نشان می‌دهد که موضوع فراتر از یک معامله تجاری ساده است؛ در واقع بهای وفاداری و تابعیت سیاسی است که سعودی‌ها برای حفظ حمایت واشینگتن می‌پردازند.

 

سرمایه‌گذاری‌های کلان؛ ابزار فشار سیاسی

گزارش‌ها حاکی از توافقی به ارزش ۶۰۰ میلیارد دلار در زمینه سرمایه‌گذاری سعودی در آمریکا است؛ حتی درخواست‌هایی برای افزایش آن به سطح تریلیون دلار مطرح شده. چنین ارقامی، اگرچه در ظاهر به عنوان سرمایه‌گذاری اقتصادی معرفی می‌شوند، اما در واقع ابزاری برای تثبیت نفوذ آمریکا بر سیاست‌های داخلی و خارجی عربستان هستند.

هزینه‌های سنگین بر دوش ملت سعودی

این قراردادها و سرمایه‌گذاری‌های نجومی، در نهایت هزینه‌ای سنگین بر دوش مردم سعودی تحمیل می‌کنند. میلیاردها دلار که می‌توانست صرف توسعه زیرساخت‌ها، بهبود نظام بهداشت و آموزش یا سرمایه‌گذاری در صنایع نوآورانه شود، اکنون به جیب شرکت‌های آمریکایی و خزانه واشنگتن سرازیر می‌شود.

 

پیامدهای منطقه‌ای؛ تغییر موازنه قدرت

وابستگی بیش از حد سعودی‌ها به آمریکا، ثبات منطقه را به خطر می‌اندازد. این وابستگی تعادل قدرت در خلیج فارس و شبه‌جزیره عربی را به نفع واشینگتن تغییر می‌دهد و معادلات امنیتی برای همسایگان، از جمله یمن، را پیچیده‌تر می‌کند.

دیدگاه تحلیلگران و فعالان سیاسی

حزام الأسد، عضو دفتر سیاسی انصارالله، در یادداشتی نوشت: اگر این تریلیون‌ها دلار واقعاً صرف معاملات تجاری و نظامی می‌شد، ریاض می‌توانست کارخانه‌های تولید سلاح و دارایی‌های شرکت‌های بزرگ را خریداری کند. اما حقیقت آن است که این پول‌ها نه برای توسعه اقتصادی، بلکه برای اثبات وفاداری و تابعیت پرداخت می‌شوند.

 

پروژه‌های به ظاهر اقتصادی؛ واقعیت سلطه خارجی

از منظر تحلیلگران، آنچه به عنوان «معاملات تجاری بزرگ» معرفی می‌شود، در واقع پوششی برای یک الگوی سنتی سلطه و تبعیت است. ریاض در حالی شعار پیشرفت و مدرنیزه شدن اقتصادی سر می‌دهد که بخش قابل توجهی از قدرت اقتصادی و استراتژیک خود را در ازای امنیت و مشروعیت به طرفی خارجی واگذار می‌کند.

 

نتیجه‌گیری؛ وابستگی به جای استقلال

در نهایت، آنچه از این قراردادها و سرمایه‌گذاری‌ها برمی‌آید، تصویری روشن از وضعیت عربستان سعودی است: کشوری که به جای اتکا به توان داخلی و سرمایه‌گذاری در آینده ملت خود، منابع عظیم مالی را صرف خرید حمایت خارجی می‌کند. این روند نه تنها استقلال سیاسی ریاض را تضعیف می‌کند، بلکه آینده اقتصادی و اجتماعی ملت سعودی را نیز به مخاطره می‌اندازد.