
بحران یمن وارد مرحلهای حساس و پیچیده شده است. مزدوران شورای انتقالی جنوبی با فراخوان به «تحصن نامحدود» در عدن و المکلّا تلاش میکنند ناکامیهای خود در اداره جنوب [گزارش کامل یمن نیوز] را پنهان کنند. این اقدام نه نشانه قدرت، بلکه سندی بر وابستگی و سردرگمی آنان است؛ حرکتی تبلیغاتی که بیش از آنکه به استقلال واقعی منجر شود، ابزاری برای معامله و فشار درون ائتلاف سعودی ـ اماراتی است.
نمایش قدرت یا ابزار فشار؟
– نشست اخیر شورای انتقالی به ریاست عیدروس الزبیدی، بلافاصله با فراخوان تجمع در میدان العروض همراه شد.
– ظاهر ماجرا نمایش قدرت است، اما واقعیت آن است که این اقدام چیزی جز ابزار فشار درون ائتلاف سعودی ـ اماراتی نیست.
– استقلال واقعی تنها زمانی معنا دارد که برآمده از اراده ملت یمن باشد، نه پروژهای طراحیشده از سوی بیگانگان.
حضرموت و المهره؛ میدان رقابت سعودی ـ اماراتی
– انتقالی میکوشد حضور نظامی مزدوران خود در حضرموت و المهره را بهعنوان «بسط نفوذ» جلوه دهد.
– این مناطق به دلیل منابع طبیعی و موقعیت ژئوپلیتیکی، همواره محل رقابت عربستان و امارات بودهاند.
– واقعیت میدانی نشان میدهد که ادعاهای انتقالی بیشتر تبلیغاتی است تا واقعی.
ناکامیهای داخلی و بحران مشروعیت
– مردم عدن از وضعیت خدمات، امنیت و اقتصاد تحت سلطه انتقالی به شدت ناراضیاند.
– شورا با شعارهای استقلالطلبانه تلاش میکند این شکستها را بپوشاند.
– درخواست علنی برای کنترل کامل بر ثروتها و درآمدهای جنوب، نشاندهنده جدال بر سر منابع مالی در چارچوب ائتلاف سعودی ـ اماراتی است.
وابستگی کامل به امارات
– تناقض آشکار انتقالی این است که در حالی از استقلال سخن میگوید که تمام توان نظامی و مالیاش وابسته به امارات است.
– نقش مستقیم ابوظبی در مدیریت بنادر، منابع طبیعی و پروندههای امنیتی جنوب برای مردم آشکار است.
– این وابستگی استقلالطلبی ادعایی انتقالی را بیاعتبار میکند.
بحران معیشتی مردم جنوب
– فراخوان تحصن در شرایطی صادر شده که مردم جنوب با بحرانهای برق، آب، ناامنی و افزایش قیمتها دستوپنجه نرم میکنند.
– این تحرکات نه تنها راهحلی برای مشکلات مردم ارائه نمیدهد، بلکه شکافها و تنشها را تشدید میکند.
جدایی یا فریب سیاسی؟ واقعیت پشت پرده تحصن انتقالی
آنچه از شورای انتقالی مشاهده میشود، تلاش مزدوران برای مدیریت بحران مشروعیت است. این شورا نه پروژهای ملی، بلکه بخشی از بازیهای قدرت ائتلاف سعودی ـ اماراتی است. تحصن مورد دعوت، اگر برگزار شود، چیزی جز نمایش سیاسی و ابزار معامله در پشت پرده نخواهد بود.