ایالات متحده آمریکا و بحرین تفاهم‌نامه‌ای را برای همکاری در زمینه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای امضا کردند. این توافق در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۵ (۲۵ تیر ۱۴۰۴)، در جریان سفر ولیعهد بحرین، سلمان بن حمد آل خلیفه، به واشنگتن منعقد شد.
بر اساس این تفاهم‌نامه، که توسط وزیر خارجه بحرین عبداللطیف الزیانی و همتای آمریکایی‌اش مارکو روبیو امضا شد، بحرین مجاز به بهره‌برداری از فناوری‌های هسته‌ای آمریکا برای مقاصد غیرنظامی، از جمله تولید برق و شیرین‌سازی آب، خواهد بود.
هدف از این توافق، کمک به بحرین در مسیر دستیابی به امنیت انرژی و تحقق هدف بی‌طرفی کربنی تا سال ۲۰۶۰ اعلام شده است. این همکاری همچنین گامی در جهت توسعه پایدار و کاهش وابستگی این کشور به سوخت‌های فسیلی به‌شمار می‌رود.
این تفاهم‌نامه در چارچوب توافق گسترده‌تری با عنوان «شراکت جامع برای ادغام امنیتی و شکوفایی (C-SIPA)» صورت گرفته است؛ توافقی که از سال ۲۰۲۳ مبنای گسترش همکاری‌های دوجانبه در زمینه‌های امنیتی، اقتصادی و فناورانه بوده است.
این توافق، راه را برای مذاکرات آینده درباره امضای توافق‌نامه هسته‌ای ۱۲۳ هموار می‌کند؛ توافقی که شرط اساسی برای انتقال تجهیزات و فناوری هسته‌ای از سوی آمریکا به سایر کشورها به شمار می‌رود و از منظر عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای اهمیت زیادی دارد.
بحرین و آمریکا همزمان از امضای قراردادهایی به ارزش ۱۷ میلیارد دلار در زمینه‌های هوافضا، انرژی و فناوری‌های نوین خبر داده‌اند.