در حالی که مجمع عمومی سازمان ملل موضعی قاطع علیه نخستوزیر رژیم صهیونیستی اتخاذ کرد، امارات برخلاف این روند، با وی دیدار رسمی داشت و خواستار پایان جنگ در غزه شد. [گزارش کامل خبرگزاری امارات]
ضرورت پایان جنگ غزه و آتشبس؛ پیام امارات به نتانیاهو
- در حاشیه نشست مجمع عمومی، عبدالله بن زاید، وزیر امور خارجه امارات، با نتانیاهو دیدار کرد تا بر ضرورت پایان جنگ در نوار غزه و برقراری آتشبس دائمی تأکید نماید.
این دیدار در حالی انجام شد که هر روز صدها فلسطینی بهدلیل حملات گسترده رژیم صهیونیستی در غزه شهید میشوند و این منطقه درگیر بحرانی انسانی بیسابقه است.
حضور مقامات بلندپایه اماراتی از جمله لانا زکی نسیبه، وزیر دولت، و محمد آل خاجه، سفیر ابوظبی در تلآویو، نشاندهنده موضع رسمی دولت امارات در حمایت از ادامه تعامل با رژیم اشغالگر است.
انزوای نتانیاهو و واکنش گسترده کشورهای جهان
سخنرانی نتانیاهو در ۲۶ سپتامبر و واکنش گسترده دیپلماتهای کشورهای مختلف بهویژه کشورهای عربی و غربی که سالن را ترک کردند، نماد انزوای فزاینده بینالمللی وی بود.
با این حال، هیئت اماراتی حاضر ماند و حتی به برخی بخشهای سخنرانی واکنش نشان داد که با واکنشهای منفی گسترده در رسانهها و شبکههای اجتماعی روبرو شد.
دوگانگی گفتمان رسمی و عملکرد امارات در قبال رژیم صهیونیستی
از نظر رسمی، امارات حمایت خود را از راهحل دو دولتی و پایان جنگ اعلام کرده، اما در عمل ارتباط خود را با تلآویو حفظ نموده است.
پس از حمله اسرائیل به دوحه که امارات آن را محکوم کرد، واکنش این کشور محدود به کاهش سطح روابط بود و قطع کامل روابط مورد نظر نیست.
این دوگانگی بین لحن رسمی و اقدامات میدانی، بیانگر اولویت امارات در حفظ توافقات عادیسازی روابط است، حتی اگر هزینه سنگینی در عرصه افکار عمومی عربی و اسلامی داشته باشد.
پیامهای ضمنی دیدار عبدالله بن زاید و نتانیاهو
آرامشبخشی به رژیم صهیونیستی
حفظ کانالهای ارتباطی و اجتناب از تشدید تنشها.
ارسال پیام به غرب
ادامه نقش امارات در روندهای صلح منطقهای.
نمایش انعطافپذیری در روابط منطقهای
هرچند این رویکرد با خشم عمومی جهان عرب در پی کشتارهای غزه در تضاد است.
ادامه بحران انسانی غزه و چالشهای اخلاقی دیدار رسمی
فاجعه انسانی در غزه ادامه دارد و دهها هزار فلسطینی، از جمله کودکان، پزشکان و خبرنگاران در این منطقه کشته شدهاند.
برگزاری چنین دیداری از سوی امارات، نادیده گرفتن رنج و خون مردم فلسطین و نقض روحیه همبستگی بینالمللی تلقی میشود.
سؤال اساسی این است که آیا میتوان دیداری رسمی با کسی را توجیه کرد که دولتش به ارتکاب جنایات جنگی متهم است، حتی اگر گفتمان آن ظاهراً صلحطلبانه باشد.