بر پایه گزارشهای منتشرشده، تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به ایران و مقابله با واکنشهای متقابل، هزینههای اقتصادی سنگینی به این رژیم تحمیل کرد.
تحلیلگران دفاعی تخمین زده بودند که عملیات روزانه نظامی رژیم علیه ایران حدود ۷۲۵ میلیون دلار هزینه داشته و تنها در دو روز نخست، این مبلغ از ۱.۴ میلیارد دلار فراتر رفت.
در جریان مقابله با حملات پهپادی و موشکی ایران، سامانههای دفاعی رژیم از جمله «گنبد آهنین»، «فلاخن داوود» و «پیکان» مورد استفاده قرار گرفتند؛ در حالی که هزینه هر موشک فلاخن داوود حدود ۱ میلیون دلار و هر موشک پیکان نزدیک به ۳.۵ میلیون دلار برآورد شده بود.
بانک مرکزی رژیم اشغالگر پیش از پایان درگیریها هشدار داده بود که در صورت تداوم جنگ، کسری بودجه ممکن است تا پایان سال آینده به ۶۶ میلیارد دلار برسد؛ رقمی معادل ۱۲ درصد تولید ناخالص داخلی.
شاخصهای اقتصادی نیز در آن دوره، افزایش نرخ بیکاری، رشد تورم و کاهش قابل توجه در شاخصهای رشد اقتصادی را ثبت کردند.
تحلیلگران اقتصادی در همان مقطع هشدار داده بودند که در صورت گسترش جنگ به جبهههای دیگر، رکودی بین ۳ تا ۵ درصد در اقتصاد رژیم روی خواهد داد و نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی به ۸۲ درصد افزایش خواهد یافت.
در سطح بینالمللی نیز افزایش تنشها منجر به جهش قیمت نفت و گاز شد؛ بهگونهای که قیمت نفت خام برنت در واکنش به بحران، بین ۵ تا ۱۰ درصد افزایش یافت.