ایران از “محور مقاومت” دست نکشیده است، حتی پس از ضربه‌هایی که خورده است، و به ساخت آن ادامه خواهد داد – و ممکن است از طریق کشورهای دیگر نیز این کار را انجام دهد. به عنوان مثال، می‌تواند اقداماتی در منطقه شبه جزیره عربستان، منطقه شاخ آفریقا و حتی لیبی انجام دهد، و اخیراً نیز ارتباط آن‌ها با سودان تقویت شده است. سودان و کشورهای شاخ آفریقا – جیبوتی، سومالی (و در آن سومالی‌لند و پونتلند)، اریتره و اتیوپی – اهمیت استراتژیک دارند: این منطقه بخشی از انتهای دیگر خلیج عدن، در مقابل یمن، و بخش دیگری در امتداد سواحل دریای سرخ است. نفوذ در آن – همراه با نفوذ در یمن – به تحمیل محاصره بر اسقاطیل کمک می‌کند و می‌تواند به حمایت از حماس در غزه نیز کمک کند.
این تحلیلگر اسقاطیلی همچنین می‌گوید که نسل جدید محور مقاومت ممکن است شامل تیمهایی در کرانه باختری و اردن نیز باشد، جایی که ایران تلاش‌های خود را برای ایجاد جبهه‌های جدید علیه اسقاطیل افزایش می‌دهد. این یک رویداد گسترده است، او نتیجه می‌گیرد. کافی نیست بگوییم سوریه فروپاشیده و حزب‌الله نمی‌تواند بهبود یابد. تلاش‌های ایران برای ساخت محور مقاومت متوقف نشده و متوقف نخواهد شد. در حال حاضر دوره‌ای وجود دارد که ایران ضعیف است – و باید از آن استفاده کرد.