گزارش تازه مرآة البحرین با عنوان “روزنامهنگاری مرده در پادشاهی ترس” تصویری نگرانکننده از وضعیت رسانهها در بحرین ارائه میدهد. این گزارش تأکید میکند که مطبوعات این کشور دیگر صدای مردم نیستند، بلکه به ابزاری در دست حکومت تبدیل شدهاند که در آن “قدرت برای قدرت درباره قدرت مینویسد”. در این فضا، جایی برای حقیقت، مردم یا آزادی بیان باقی نمانده است.
رسانهها در چنگال حکومت: نهادی برای تبلیغ، نه نقد
بر اساس این گزارش، روزنامههای اصلی بحرین از جمله الأیام، الوطن، أخبار الخلیج و البلاد، کاملاً تحت کنترل دولت قرار دارند. این رسانهها به جای پرداختن به نقد سازنده یا انعکاس مشکلات مردم، تنها به تبلیغ و تحسین عملکرد حاکمیت مشغول هستند. این وضعیت به معنای از بین رفتن کامل استقلال رسانهای در کشور است.
نقض گسترده حقوق خبرنگاران در بحرین
دادههای «انجمن روزنامهنگاران بحرین» وضعیت اسفناک حقوق خبرنگاران را تأیید میکند. در سال ۲۰۲۴، بیش از ۱۰۰ مورد نقض حقوق خبرنگاران به ثبت رسیده است. از زمان اعتراضات مردمی سال ۲۰۱۱ تاکنون، مجموع این موارد به بیش از ۲۰۰۰ مورد رسیده است. این آمار نشاندهنده ابعاد گسترده سرکوب آزادی رسانه و فشار بر فعالان این حوزه است.
خاموشی تنها روزنامه مستقل: «الوسط»
این گزارش با اشاره به تعطیلی تنها روزنامه مستقل کشور، «الوسط»، در سال ۲۰۱۷، تأکید میکند که از آن زمان به بعد، فضای رسانهای کاملاً یکسویه و وابسته به نهادهای حکومتی شده است. این اقدام، آخرین امیدها را برای داشتن یک صدای رسانهای بیطرف در بحرین از بین برد.
ابزارهای دولت برای کنترل کامل بر رسانهها
دولت بحرین از مجموعهای از ابزارها برای اعمال کنترل کامل بر رسانهها بهره میگیرد:
- * سانسور آنلاین: فیلترینگ و حذف محتوا در فضای مجازی.
* انسداد سایتهای مستقل: جلوگیری از دسترسی مردم به منابع خبری جایگزین.
* قوانین مبهم رسانهای: استفاده از قوانین گنگ برای توجیه بازداشت و مجازات خبرنگاران.
* ارعاب خبرنگاران: ایجاد فضای ترس و تهدید برای جلوگیری از فعالیت مستقل.
حتی نهادهای صنفی مانند انجمن روزنامهنگاران نیز دیگر نقشی در حمایت واقعی از حقوق حرفهای خبرنگاران ندارند و عملاً به ابزاری در دست دولت تبدیل شدهاند.
جایگاه بحرین در آزادی رسانه جهانی
گزارش سال ۲۰۲۵ سازمان «خبرنگاران بدون مرز» جایگاه بحرین را در رده ۱۵۷ از میان ۱۸۰ کشور از نظر آزادی رسانه قرار داده است. این رتبه پایین، به وضوح نشاندهنده وخامت شدید وضعیت آزادی بیان و رسانه در این کشور در سطح بینالمللی است.