مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب «بیانیه نیویورک»، گامی جنجالی در راستای راهحل مسئله فلسطین برداشت.
این قطعنامه که با رأی موافق ۱۴۲ کشور در برابر مخالفت ۱۰ کشور تصویب شد [گزارش کامل خبرگزاری مساء پرس]، بحثهای گستردهای را برانگیخته است؛ زیرا حاوی مفاد بحثبرانگیزی است که از دید ناظران، کاملاً با رویکرد آمریکایی-صهیونیستی همسو بوده و عامدانه جنبشهای مقاومت فلسطینی را نادیده گرفته است.
این بیانیه، با پوشش دیپلماتیک، به دنبال پایاندادن به مسئله فلسطین از طریق تحمیل شروطی است که تنها به نفع اسرائیل و کشورهای عادیکننده روابط است!
عادیسازی به بهای حذف مقاومت
در نقشه راه ارائهشده در این بیانیه، بر آتشبس در غزه و تشکیل یک کشور فلسطینی “قابلحیات” تأکید شده است؛ اما در عین حال، خلع سلاح حماس، حذف آن از صحنه سیاسی و عادیسازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی را شرط اجراییشدن آن اعلام کردهاند. این امر از سوی تحلیلگران، تلاش آشکاری برای پایاندادن به مسئله فلسطین تحت پوشش دیپلماتیک توصیف شده است.
نقش فعال عربستان سعودی در تدوین این اعلامیه، در کنار فرانسه، نشانهای روشن از شتاب این کشور به سمت عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی است. عربستان میکوشد با استفاده از شعار «راهحل دو دولتی»، مقاومت را دور بزند و مسیر امتیازدهیهای سیاسی و امنیتی را هموار کند تا اشغالگری را مشروعیت ببخشد.
نادیدهگرفتن جنایات اسرائیل و حقوق مقاومت
جالب توجه اینکه با وجود مفاد مطلوب برای تلآویو، نماینده رژیم صهیونیستی، دانی دانون، این تصمیم را “اقدامی پوچ” خواند تا بهظاهر، رژیم اشغالگر را در جایگاه قربانی نشان دهد، در حالی که جرایم روزمره ارتش صهیونیستی علیه غیرنظامیان در غزه بهکلی نادیده گرفته شده است.
اعلامیه نیویورک هرچند حملات تمامی طرفها را محکوم کرده، اما تنها حماس را بهطور مستقیم مورد انتقاد قرار داده و در قبال حملات اسرائیل، صرفاً به ذکر حمله به زیرساختها و غیرنظامیان اکتفا کرده، بدون آنکه مسئولیت کامل فاجعه انسانی در غزه را متوجه اشغالگر بداند.
این بیانیه، به مسئله اشغال، کوچ اجباری فلسطینیان و حق طبیعی ملت فلسطین برای مقاومت اشارهای نمیکند و تنها بر «شناخت متقابل» و «ادغام منطقهای» بهعنوان راه پایان بحران تأکید کرده است، که از نظر منتقدان، در را به روی پروژههای تسویه حساب سیاسی باز میکند.