مقدمه
در دنیای پیچیده سیاست و تجارت بین‌الملل، معامله نقشی حیاتی ایفا می‌کند. در این میان، برخی شخصیت‌ها با رویکردهای منحصربه‌فرد خود، قواعد بازی را به چالش می‌کشند و نتایج غیرمنتظره‌ای رقم می‌زنند. یکی از این چهره‌ها، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده است که با تاکتیک‌های خاص و اغلب غیرمتعارف خود، جهان را به واکنش وا داشته است. این مطلب نگاهی موشکافانه به استراتژی‌های مذاکره ترامپ دارد. در این مطلب به بررسی اصول کلیدی، نمونه‌های موردی و در نهایت راه‌های تقابل با این رویکرد پرداخته می‌شود.
استراتژی کلی ترامپ: تهدید، فشار و معامله
ترامپ به عنوان یک تاجر و قمارباز، از استراتژی‌های تهاجمی برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. این استراتژی شامل موارد زیر است:
– ایجاد اهرم فشار: او با ایجاد تنش و بحران، طرف مقابل را تحت فشار قرار می‌دهد تا امتیاز بدهد. این می‌تواند شامل اعمال تعرفه‌های سنگین، تهدید به اقدامات نظامی یا خروج از توافق‌های بین‌المللی باشد.
– غیرقابل پیش‌بینی بودن: ترامپ با رفتار غیرقابل پیش‌بینی خود، طرف مقابل را در حالت عدم اطمینان قرار می‌دهد و او را مجبور می‌کند برای جلوگیری از بدترین سناریوها، پای میز مذاکره بیاید.
– هدف قرار دادن نقاط ضعف: او نقاط ضعف طرف مقابل را شناسایی و بر آنها متمرکز می‌شود تا اهرم فشار خود را افزایش دهد. این می‌تواند شامل مسائل اقتصادی، سیاسی یا امنیتی باشد.
– ارائه پیشنهادات افراطی: ترامپ اغلب با پیشنهادات افراطی و غیرمنطقی شروع می‌کند تا طرف مقابل را وادار به عقب‌نشینی کند و در نهایت به یک توافق “منصفانه” از نظر خود برسد.
– عدم پایبندی به اصول: ترامپ نشان داده است که در صورت لزوم، آماده است اصول و قوانین بین‌المللی را زیر پا بگذارد تا به اهداف خود برسد.
– چانه زنی: در مذاکره برای گرفتن امتیاز بیشتر، ترامپ اغلب چیزی در ازای هر امتیازی که می دهد، می‌خواهد.
نمونه‌هایی از این استراتژی در عمل
– کانادا: ترامپ با تهدید به اعمال تعرفه‌های سنگین و حتی پیشنهاد الحاق کانادا به ایالات متحده، سعی می‌کند این کشور را پای میز مذاکره بکشاند و امتیازاتی در زمینه تجارت و مهاجرت غیرقانونی کسب کند.
– کانال پاناما: ترامپ با مطرح کردن مالکیت ایالات متحده بر کانال پاناما و درخواست تردد رایگان کشتی‌های آمریکایی، می‌خواهد این کشور را تحت فشار قرار دهد تا در مسائل مختلف با واشنگتن همراهی کند.
– فلسطین: ترامپ با طرح ایده بیرون راندن مردم غزه از فلسطین و «تصاحب» این منطقه، قصد دارد طرح صلح مورد نظر خود را به فلسطینیان و دیگر کشورهای منطقه تحمیل کند.
– ایران: ترامپ با اعمال سیاست «فشار حداکثری» و تهدید به اقدامات نظامی، می‌خواهد ایران را وادار به مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای و فعالیت‌های منطقه‌ای خود کند. او ممکن است از فرصت ضعیف خواندن موقعیت منطقه‌ای ایران پس از جنگ غزه برای رسیدن به این هدف استفاده کند.
– چین: ترامپ با اعمال تعرفه‌های سنگین و قرار دادن شرکت‌های چینی در فهرست «نهادهای غیرقابل اعتماد»، می‌خواهد این کشور را مجبور به تغییر رویه‌های تجاری خود کند.
نتیجه‌گیری
ترامپ با استفاده از ترکیبی از تهدید، فشار و عدم قطعیت، سعی می‌کند همه طرف‌ها را پای میز مذاکره بکشاند و شرایط مورد نظر خود را به آنها تحمیل کند. او به مقاومت و ایستادگی طرف مقابل توجه می‌کند و اگر با مقاومت جدی مواجه شود، ممکن است کمی عقب‌نشینی کند. با این حال، اگر مقاومتی نبیند، به اجرای برنامه‌های خود ادامه می‌دهد. برای موفقیت در مذاکره با ترامپ، شناخت خواسته‌های واقعی او و ارائه یک استراتژی مذاکره قوی و انعطاف‌پذیر ضروری است. اما این تمام بحث نیست و مقابله با او بررسی بیش‌تری می‌طلبد؛ موضوع مفصلی که در ادامه به آن می‌پردازیم.
منبع: تیم تحریریه یمن‌الاسلام