۱ـ مقدمه
نیروی هوایی امارات متحده عربی یکی از بهروزترین و فعالترین نیروهای هوایی در میان کشورهای حوزه خلیج فارس محسوب میشود. هرچند فرآیند نوسازی و تجهیز این نیرو به هواپیماهای مدرن و کارآمد عمدتاً از سال ۲۰۰۳ آغاز شد، اما امارات طی این سالها توانسته است علاوه بر ارتقاء سختافزاری و نرمافزاری، در حوزههای پشتیبانی، آموزش، تولید و بهینهسازی تجهیزات نیز پیشرفتهای چشمگیری کسب کند.
همانطور که در بخشهای پیشین اشاره شد، تمرکز بر آموزشهای تخصصی، برگزاری مانورهای مکرر و مشارکت فعال در عملیاتهای برونمرزی، قابلیتهای عملیاتی و تاکتیکی نیروی هوایی امارات را به شکل قابل ملاحظهای افزایش داده است. با این وجود، زیرساختهای صنعتی موجود و بهرهگیری از نیروی انسانی بومی و غیربومی تنها بخشی از نیازهای تسلیحاتی این کشور را پوشش میدهد و امارات همچنان در حوزه تأمین تجهیزات پیشرفته، تسلیحات و تعمیر و نگهداری، به وابستگی ساختاری به کشورهای غربی دچار است.
وجود پایگاههای مستقل و مشترک با نیروهای خارجی و مشارکت فعال نیروی هوایی امارات در مناقشات منطقهای و فرامنطقهای، فرصت مناسبی را برای این کشور فراهم ساخته است تا ضمن بهرهگیری از تجربیات نظامی شرکای غربی، سطح آمادگی رزمی و فناوریهای خود را بهروز نگه دارد. توسعه زیرساختهای فرودگاهی طی سالهای اخیر نیز در این راستا نقش مهمی ایفا کرده است. در حال حاضر، نیروی هوایی امارات علاوه بر سه پایگاه مستقل بزرگ و چندین پایگاه کوچک نظامی، از باندهای فرودگاههای غیرنظامی این کشور نیز برای مقاصد نظامی بهره میگیرد. در بسیاری از فرودگاههای بینالمللی امارات، پایگاههای کوچک نیروی هوایی مستقر هستند که برخی بهطور فعال محل استقرار هواپیماهای ترابری و چندمنظوره و برخی دیگر بهعنوان پایگاههای اضطراری در نظر گرفته شدهاند.
۲ـ پایگاههای نیروی هوایی امارات
۲ـ۱ـ پایگاه الظفریه (Al Dhafra Air Base)
پایگاه الظفریه که در ابوظبی واقع شده، از جمله نخستین و مهمترین پایگاههای فعال نیروی هوایی امارات است. این پایگاه میزبان انواع جنگنده-بمبافکنهای میراژ و F-16، هلیکوپترهای آپاچی، هواپیماهای سوخترسان و ترابری است. مرکز فرماندهی عملیاتهای هوایی امارات نیز در این پایگاه مستقر است. مجتمعهای آموزشی خلبانان جنگندههای اماراتی نیز در این پایگاه فعالیت دارند.
از سال ۲۰۰۸، نیروی هوایی فرانسه تأسیساتی مستقل در این پایگاه ایجاد کرده که توانایی استقرار حداقل شش فروند هواپیمای نظامی فرانسوی را دارد. طبق گزارشها، فرانسه از سال ۲۰۱۴ بهطور منظم از این پایگاه برای انجام عملیاتهای نظامی در عراق و سوریه استفاده میکند. حضور نیروهای آمریکایی در این پایگاه قدمتی طولانیتر دارد و به سال ۱۹۹۴ و عملیاتهای مراقبتی علیه عراق بازمیگردد. پس از آن، آمریکا اقدام به توسعه تأسیسات و تثبیت حضور دائمی خود در این پایگاه نمود. در حال حاضر، علاوه بر هواپیماهای سوخترسان و پشتیبانی، جنگنده-بمبافکنها، هواپیماهای جاسوسی و آواکسهای آمریکایی نیز بهصورت دائمی در الظفریه مستقر هستند. از سال ۲۰۱۴، حداقل شش فروند جنگنده F-22 آمریکایی برای انجام عملیاتهای مختلف در خاورمیانه، بهویژه در عراق و سوریه، از این پایگاه استفاده میکنند. همچنین هواپیماهای جاسوسی U-2 و پهپادهای دوربرد RQ-4 نیز از سال ۲۰۰۲ پروازهای شناسایی خود را از این پایگاه انجام میدهند. گفته میشود بیش از ۳۵۰۰ نیروی آمریکایی در این پایگاه حضور دارند.
امارات متحده عربی بهعنوان تنها کشور منطقه که در قالب عملیاتهای نظامی مشترک با آمریکا مشارکت مؤثر داشته، یک مرکز فرماندهی عملیاتهای هوایی مشترک در این پایگاه تأسیس کرده است. در این چارچوب، خلبانان اماراتی در برخی دستههای پروازی، نقش لیدر گروه را بر عهده داشتهاند. علاوه بر این، آمریکا یک مرکز تبادل اطلاعات و تعیین اهداف و همچنین یک مرکز آموزشی مستقل در این پایگاه راهاندازی کرده است.
۲ـ۲ـ پایگاه المنهاد (Al Minhad Air Base)
این پایگاه در ۲۰ کیلومتری دبی واقع شده و یکی از بزرگترین پایگاههای هوایی امارات محسوب میشود. در این پایگاه، مجموعهای از هواپیماهای ترابری، سوخترسان، آواکس و پشتیبانی نزدیک مستقر است. المنهاد نقش محوری در زنجیره لجستیکی کشورهای ائتلاف در جنگ افغانستان ایفا کرد و نخستین نقش عملیاتی خود را در این جنگ در سال ۲۰۰۰ تجربه نمود. پس از پایان جنگ افغانستان، این پایگاه بهعنوان پشتیبان پایگاه هوایی بگرام در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت. در جریان جنگ عراق در سال ۲۰۰۳، کشورهای مختلف از این پایگاه بهعنوان مرکز لجستیکی خود بهرهبرداری کردند. استرالیا، کانادا و انگلیس با ایجاد تأسیسات مستقل در این پایگاه، حضور خود را دائمی نمودند. استرالیا از سال ۲۰۰۳ کمپ «بیرد» (Bird) را برای استقرار نیروهای خود تأسیس کرد و از سال ۲۰۰۸ فرماندهی خاورمیانه نیروهای خود را از بغداد به المنهاد منتقل نمود. این پایگاه اکنون پشتیبانی زمینی، دریایی و هوایی نیروهای استرالیایی در عراق، افغانستان، خلیج فارس و اقیانوس هند را تأمین میکند. همچنین ستاد عملیات مشترک استرالیا و حدود ۱۰۰۰ نیروی نظامی، به همراه هواپیماهای جنگنده F-18، هواپیماهای سوخترسان و آواکس در این پایگاه مستقر هستند و در چارچوب ائتلاف ضد داعش، از این پایگاه برای انجام عملیات در عراق و سوریه بهره میبرند.
کانادا نیز از سال ۲۰۰۱ کمپ «میراژ» را در اطراف این پایگاه برای پشتیبانی نیروهای خود در افغانستان تأسیس کرد و تا سال ۲۰۱۰ بهطور مستمر در این پایگاه حضور داشت. با این حال، به دلیل اختلافات دیپلماتیک با امارات، این کمپ در سال ۲۰۱۰ تعطیل شد. انگلیس از آغاز جنگ افغانستان تا به امروز از المنهاد بهعنوان مرکز پشتیبانی میانی استفاده میکند. در چارچوب استراتژی جدید امنیتی انگلیس، این کشور به دنبال ایجاد پایگاه دائمی در خلیج فارس بود و پس از توافق با امارات در سال ۲۰۱۳، تعدادی از جنگندههای خود را در این پایگاه مستقر کرد. این پایگاه نقش کلیدی در عملیاتهای ضد داعش و بهویژه در استقرار پهپادهای انگلیسی در منطقه دارد. همچنین گزارشهایی از حضور نیروهای انگلیسی در پایگاه الظفریه نیز وجود دارد
بر اساس اظهارات مقامات وزارت دفاع هلند، از سال ۲۰۰۲ این پایگاه علاوه بر نقش پشتیبانی از نیروهای هلندی مستقر در افغانستان، برای انجام گشتهای شناسایی دریایی نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در این چارچوب، ۱۵۶ سورتی گشت شناسایی دریایی توسط هواپیماهای نیروی دریایی هلند از این پایگاه به ثبت رسیده است.
۲ـ۳ـ پایگاه الصفران (Al Safran / Liwa)
پایگاه الصفران که با عنوان پایگاه «لیوا» نیز شناخته میشود، در نزدیکی شهر زاید و در نقطهای دور از مرزهای ایران و نزدیک به مرز عمان و عربستان قرار دارد. این پایگاه با هدف افزایش تنوع عملیاتی و ایجاد ظرفیتهای دفاعی در شرایط اضطراری احداث شده است. اطلاعات دقیقی از جزئیات استقرار نیروهای اماراتی یا نیروهای خارجی در این پایگاه موجود نیست، اما برخی گزارشها از استقرار یک اسکادران جنگندههای میراژ اماراتی در این پایگاه از سال ۲۰۰۷ حکایت دارند.
نزدیکی این پایگاه به تأسیسات نفتی امارات، بیانگر نقش آن در تقویت پدافند هوایی این تأسیسات حیاتی است. همچنین گزارشهایی از اعطای مجوز دسترسی آمریکا به این پایگاه منتشر شده است.
۲ـ۴ـ فرودگاه البتین (Al Bateen)
فرودگاه البتین در سال ۱۹۶۰ تأسیس شد و تا پیش از بهرهبرداری از فرودگاه بینالمللی ابوظبی در سال ۱۹۸۲، نقش فرودگاه اصلی این شهر را ایفا میکرد. از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۸ این فرودگاه بهعنوان پایگاه هوایی نظامی مورد استفاده قرار داشت و پس از آن، خدمات خود را عمدتاً به جتهای خصوصی اختصاص داد. با این حال، هواپیماها و هلیکوپترهای ترابری و چندمنظوره نیروی هوایی امارات همچنان در این فرودگاه و فرودگاه بینالمللی ابوظبی مستقر هستند. وزارت دفاع ایتالیا اعلام کرده است که نیروهای این کشور از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ در این پایگاه حضور داشتند و طی این مدت، بیش از ۹۵۰۰ سورتی پرواز با هواپیماهای ترابری C-130 برای پشتیبانی نیروهای خود در عراق و افغانستان انجام دادهاند.
۲ـ۵ـ پایگاه ساسالنخل (Sas Al Nakhl)
این پایگاه در نزدیکی ابوظبی قرار دارد و محل استقرار یگان عملیات ویژه گارد ریاست جمهوری امارات است. در این پایگاه، مجموعهای از هلیکوپترهای ترابری، رزمی و هواپیماهای چندمنظوره ترابری مستقر هستند و نقش مهمی در عملیاتهای ویژه ایفا میکند.
۲ـ۶ـ پایگاه الحمرا (Al Hamra)
پایگاه الحمرا نیز در نزدیکی ابوظبی واقع شده و محل استقرار مجموعهای از هلیکوپترهای رزمی و ترابری نیروی هوایی امارات است. این پایگاه در چارچوب افزایش توان رزمی و پاسخ سریع هوایی امارات نقشآفرینی میکند.
۲ـ۷ـ فرودگاه بینالمللی ابوظبی
فرودگاه بینالمللی ابوظبی بهعنوان یکی از زیرساختهای کلیدی غیرنظامی کشور امارات متحده عربی شناخته میشود. با این حال، بخش جنوبغربی این فرودگاه به ستاد کل نیروی هوایی امارات اختصاص دارد. افزون بر آن، مجموعهای از هواپیماهای ترابری و چندمنظوره نیز در این بخش مستقر شدهاند. علاوه بر این فرودگاه، امارات دارای فرودگاههای بینالمللی و خصوصی دیگری نیز است که در مواقع نیاز میتوانند پشتیبانیهای لازم برای نیروی هوایی این کشور را تأمین نمایند.
۳ـ مشارکت در مناقشات منطقهای و فرامنطقهای
نیروی هوایی امارات متحده عربی پس از سال ۲۰۰۳ نخستین تجارب عملیاتی فرامرزی خود را در عملیاتهای نظامی افغانستان و عراق به دست آورد. در ادامه، این نیرو بهطور فعال در بحرانهای نظامی در لیبی، سوریه، عراق و یمن مشارکت داشته است. این عملیاتها عمدتاً در چارچوب همکاری با کشورهای همپیمان منطقهای و فرامنطقهای نظیر مصر، اردن، آمریکا آمریکا، فرانسه و انگلیس صورت گرفتهاند. علاوه بر عملیاتهای رزمی، نیروی هوایی امارات مسئولیتهای گستردهای در حوزه پشتیبانی و ترابری نظامی در خارج از مرزهای کشور را نیز بر عهده داشته است.
۴ـ توانمندسازی بومی و همکاریهای صنعتی
در راستای راهبرد تقویت بنیه دفاعی و صنعتی، امارات متحده عربی با همکاری شرکتهای بینالمللی، اقدام به تولید، روزآمدسازی و مونتاژ نهایی تسلیحات نموده است. در کنار این همکاریها، مؤسسات مالی، دانشگاهی و شرکتهای صنعتی فعال هستند. بخش قابلتوجهی از این شرکتها دارای واحدهای آموزشی برای تربیت نیروی انسانی بومیاند و تأکید بر استفاده و توانمندسازی نیروهای داخلی از ویژگیهای بارز این ساختار صنعتی است. با این حال، در برخی بخشها بهویژه در حوزههای مدیریتی و طراحی، از نیروی انسانی متخصص خارجی، عمدتاً با سابقه فعالیت در شرکتهای غربی، بهره گرفته میشود.
۵ـ ساختار و ظرفیتهای صنعتی و دفاعی امارات
۵ـ۱ـ شرکت هولدینگ توازن
هولدینگ توازن در سال ۲۰۰۷ بهعنوان بازوی اجرایی شورای اقتصادی توازن تأسیس شد. مأموریت اصلی این هولدینگ، توسعه روابط استراتژیک داخلی و بینالمللی در حوزه صنایع دفاعی و هوافضا، خودروسازی، مهمات، فلزات و فناوریهای نوین است. این شرکت علاوه بر فعالیتهای اقتصادی و تولیدی، تمرکز ویژهای بر انتقال فناوری و جذب دانش فنی از طریق همکاری با شرکتهای بینالمللی دارد. ایجاد پارک توازن بهمنظور یکپارچهسازی بخشهای مختلف صنعتی و حذف موازیکاریهای موجود، از جمله اقدامات مهم این هولدینگ به شمار میرود. در همین راستا، آکادمی ربدان بهعنوان یک نهاد آموزشی تخصصی در حوزههای امنیت، دفاع و مدیریت بحران با تأیید وزارت آموزش عالی و تحقیقات امارات تأسیس شده است.
۵ـ۲ـ شرکت جاهزیه
مرکز آموزشی جاهزیه با بیش از ۴۰۰ هزار متر مربع مساحت در جنوب ابوظبی، یکی از مهمترین مراکز آموزش عملی در شرایط بحرانی و پیچیده بهشمار میآید. این مرکز مسئولیت آمادهسازی نیروی انسانی برای ورود به بخشهای مختلف صنعتی را بر عهده دارد و برنامههای آموزشی آن متناسب با نیازهای صنعت و نیروهای مسلح طراحی میشود.
۵ـ۳ـ شرکت رمایا
شرکت رمایا در حوزه خدمات آموزشی و تجهیز باشگاههای تیراندازی نظامی و غیرنظامی فعالیت میکند. این شرکت با همکاری بینالمللی، از جمله با شرکت آلمانی مرکل، موفق به تأمین تجهیزات قابلاطمینان برای نیروهای مسلح امارات شده است. در سالهای اخیر، توازن تمامی سهام شرکت مرکل را خریداری کرده و این شرکت هماکنون با بیش از ۲۰۰ کارمند در آلمان فعالیت میکند و محصولات خود را به بیش از ۴۰ کشور صادر میکند.
۵ـ۴ـ شرکت سرمایهگذاری سیستمهای خودکار ابوظبی
این شرکت که یکی از زیرمجموعههای هولدینگ توازن است، در زمینه توسعه و بومیسازی سیستمهای خودمختار (خودکار) هوایی، دریایی و زمینی فعالیت دارد. شرکت ADASI با تمرکز بر انتقال فناوری و دانش بومی، ارائه خدمات طراحی، توسعه، آزمایش، اجرا و پشتیبانی کامل در این حوزه را بر عهده دارد. همچنین شرکت سیستم الصبر، که در سال ۲۰۰۳ برای یکپارچهسازی سامانههای خودمختار و همکاری با نیروی هوایی امارات تأسیس شد، یکی از زیرمجموعههای این شرکت محسوب میشود.
۵ـ۵ـ شرکت نمر
شرکت نمر مسئول طراحی، تولید و ارتقاء خودروهای زرهی نظامی برای نیروهای مسلح امارات است. این شرکت با بهرهگیری از همکاریهای بینالمللی، از جمله با شرکت روسی گاز، موفق به تولید خودروهای زرهی مطابق با استانداردهای ناتو شده است.
۵ـ۶ـ شرکت صنایع دقیق توازن
این شرکت در حوزه تولید قطعات دقیق برای صنایع نفت و گاز، هوافضا و صنایع نظامی فعالیت میکند. همکاری با شرکتهای بینالمللی نظیر ایرباس در بخش هوافضا و شرکت OMS در بخش نفت و گاز از جمله اقدامات راهبردی این شرکت بهشمار میرود.
۵ـ۷ـ شرکت اسلحهسازی کاراکال
کاراکال یک شرکت مدرن در حوزه طراحی و تولید سلاحهای کمری و تکتیرانداز است. این شرکت از سال ۲۰۰۷ موفق به اخذ استانداردهای ناتو و ارتش آلمان برای محصولات خود شده است.
۵ـ۸ـ سیستم تسلیحاتی بورکان
شرکت بورکان نخستین تولیدکننده مهمات در امارات است که توانایی ساخت و مونتاژ طیف وسیعی از مهمات سنگین، از جمله بمبهای هواپرتاب آمریکایی، مهمات توپخانهای، دریایی و راکتهای مختلف را دارد. این شرکت مجهز به آزمایشگاههای پیشرفته شیمیایی، اشعه ایکس و سیستمهای تست مهمات است و همکاری نزدیکی با مرکز آموزش توازن و آکادمی ربدان دارد.
۵ـ۹ـ شرکت مهمات سبک کاراکال
این شرکت تولیدکننده طیف متنوعی از مهمات سبک مطابق با استانداردهای ناتو است.
۵ـ۱۰ـ شرکت دینامیک توازن
این شرکت با مشارکت ۵۱ درصدی هولدینگ توازن و ۴۹ درصدی شرکت دنل دینامیک آفریقای جنوبی تأسیس شده است. دینامیک توازن در حوزه توسعه، تولید و یکپارچهسازی سیستمهای هدایت دقیق برای مهمات هواپایه فعالیت میکند. تولید کیتهای هدایت دقیق الطارق برای مهمات هواپرتاب از جمله دستاوردهای این شرکت است.
۵ـ۱۱ـ شرکت مبادله
مبادله یکی از بزرگترین شرکتهای سرمایهگذاری و صنعتی امارات است که در سال ۲۰۰۲ با هدف توسعه بخشهای استراتژیک اقتصادی و صنعتی تأسیس شد. ارزش سبد سرمایهگذاری این شرکت حدود ۶۶ میلیارد دلار برآورد میشود. حوزههای فعالیت مبادله شامل صنایع نظامی، هوافضا، انرژی، بهداشت، فناوریهای پیشرفته و زیرساختهای حیاتی است. همکاریهای گسترده این شرکت با مجموعههای بینالمللی همچون ایرباس، بویینگ، زیمنس، لاکهید مارتین و رولزرویس، نقش مهمی در انتقال فناوری، طراحی، تولید، تعمیر و پشتیبانی تجهیزات نظامی و تجاری ایفا کرده است. مسئولیت بخش نظامی و هوافضای این شرکت بر عهده شیخ حمید الشمری، از فرماندهان پیشین ارتش امارات، است.
۵ـ۱۲ـ شرکت کشتیسازی ابوظبی (ADSB)
شرکت کشتیسازی ابوظبی (ADSB) در سال ۱۹۹۶ بهعنوان یکی از زیرمجموعههای گروه آفست امارات تأسیس شد. این شرکت بهعنوان یکی از بازیگران کلیدی در صنعت دریایی نظامی امارات، خدمات ساخت، تعمیرات اساسی و بازسازی کشتیهای نظامی را ارائه میدهد. بهرهگیری از فناوریهای روز و همکاریهای بینالمللی، بهویژه با شرکتهایی از آلمان و ایتالیا، موجب ارتقاء ظرفیتهای فنی و زیرساختی این شرکت شده است.
تأسیسات اصلی شرکت در بندر ابوظبی قرار دارد، اما ADSB تلاش میکند بازار جهانی را نیز هدف قرار دهد و در حوزه ساخت، تجهیز و تعمیرات کشتیهای نظامی، جایگاه بینالمللی خود را تقویت کند. این شرکت در چارچوب همکاری با شرکت ایتالیایی SELEX Sistemi Integrati، موفق به ساخت شش ناو کوروت در کلاس “بینونه” شده است. توانایی فنی این مجموعه شامل ساخت کشتیهای استیل، آلومینیومی و کامپوزیتی است. لازم به ذکر است، شرکت کشتیسازی ابوظبی تحت مالکیت شرکت “مبادله” قرار دارد و طبق اعلام رسمی، در سال ۲۰۱۶ سودی معادل سه میلیارد درهم امارات به ثبت رسانده است.
۵ـ۱۳ـ مرکز نگهداری، تعمیر و اورهال سیستمهای پیشرفته نظامی (AMMROC)
مرکز AMMROC فعالیت خود را در سال ۲۰۱۰ با هدف ارائه خدمات نگهداری، تعمیر و اورهال تجهیزات نظامی آغاز کرد و بهعنوان پیمانکار کلیدی ستاد کل نیروهای مسلح امارات شناخته میشود. این مرکز دارای سایتهای عملیاتی متعدد در ابوظبی است که جدیدترین آن در شهر العین واقع شده است.
AMMROC از آشیانههای چندمنظوره، کارگاههای آموزشی، آزمایشگاههای تخصصی و نیروهای متخصص برای پشتیبانی فنی طیف وسیعی از هواپیماهای نظامی برخوردار است. این مرکز همکاریهای نزدیکی با شرکتهای بزرگ بینالمللی همچون سیکورسکی و لاکهید مارتین دارد. دامنه خدمات AMMROC شامل بازرسی بدنه، تعمیرات موتور، تعمیرات سازهای، مرمت قطعات کامپوزیتی، بازسازی اساسی و اعمال تغییرات فنی بر روی تجهیزات نظامی است.
۵ـ۱۴ـ شرکت صنایع دفاعی امارات (EDIC)
شرکت صنایع دفاعی امارات (EDIC) بهعنوان یک پلتفرم جامع و یکپارچه، با هدف ساماندهی و ادغام ظرفیتهای صنایع دفاعی کشور ایجاد شد. این شرکت در چارچوب همکاری استراتژیک میان دو شرکت پیشرو “مبادله” و “توازن” شکل گرفته و متشکل از ۲۹ شرکت فعال در حوزههای مختلف دفاعی و غیرنظامی است. بخش قابلتوجهی از این شرکتها علاوه بر فعالیتهای نظامی، در صنایع غیرنظامی نیز نقش دارند. در ترکیب مالکیت این مجموعه، شرکت مبادله دارای ۶۰ درصد سهام است و مابقی سهام در اختیار سایر نهادها قرار دارد که جزییات آن بهصورت عمومی اعلام نشده است. مدیریت کل EDIC بر عهده شیخ حامد الشمری است که همزمان ریاست بخش صنایع نظامی و هوافضای شرکت مبادله را نیز برعهده دارد.
۵ـ۱۵ـ شرکت بینات (Bayanat)
شرکت بینات از جمله نهادهای تخصصی فعال در حوزه نقشهبرداری نظامی و غیرنظامی در امارات است. فعالیتهای این حوزه از سال ۱۹۷۴ در قالب بخش نظامی وزارت دفاع آغاز شد و پس از تشکیل بینات، بهصورت ساختاریافته ادامه یافت. خدمات این شرکت شامل اکتساب، پردازش، تحلیل و تجسم دادههای جغرافیایی، کارتوگرافی، توسعه نرمافزارهای GIS و ارائه مشاورههای تخصصی مکانی است. بینات همچنین توانایی تولید و بهرهبرداری از تجهیزات پیشرفته نقشهبرداری هوایی، زمینی و دریایی را دارا است.
۵ـ۱۶ـ شرکت خدمات فنی الطیف (Al Taif Technical Services)
شرکت الطیف، با هدف ارائه خدمات فنی، تعمیر، نگهداری و اورهال تجهیزات نظامی، در سال ۲۰۰۶ توسط شرکت مبادله و در همکاری با ستاد کل نیروهای مسلح امارات تأسیس شد. این شرکت علاوه بر ارائه خدمات فنی، در حوزه تحقیق و توسعه، مهندسی و آموزش نیز فعالیت دارد و با شرکتهای بینالمللی همچون هریس، نمر، دینکروپ و اکونومات دسآرمیس همکاری میکند.
الطیف دارای ظرفیت کامل در زمینه تعمیر و نگهداری خودروهای نظامی سبک و سنگین نیروهای مسلح امارات است. این شرکت همچنین از سال ۲۰۱۴ دورههای تخصصی برق و مکانیک را برای ارتقاء مهارتهای فنی نیروهای بومی اماراتی برگزار کرده است. در این راستا، برنامههای آموزش نیروهای بومی با هدف توسعه ظرفیت انسانی و بومیسازی تخصصهای نظامی ادامه دارد. الطیف در سال ۲۰۱۵ با همکاری شرکت صنایع دفاعی امارات، دستگاه آموزش مجازی پیشرفتهای را معرفی کرد و در حال حاضر توسعه یک برنامه جامع آموزش یکپارچه برای ارتقاء مهارتهای فنی نیروهای نظامی را در دستور کار دارد. این شرکت از سال ۲۰۱۲ نیز مسئولیت اجرای برنامه آموزش خلبانان بومی امارات را برعهده گرفته است.
۵ـ۱۷ کمیته توسعه فناوری ابوظبی (TDC)
کمیته توسعه فناوری ابوظبی (TDC) بهعنوان نهاد سیاستگذار و راهبردی، وظیفه برنامهریزی و تدوین چشمانداز فناوری امارت ابوظبی تا سال ۲۰۳۰ را برعهده دارد. بخش دفاعی این کمیته بهطور خاص بر حمایت از تحقیق و توسعه در حوزههای نظامی و فناوریهای پیشرفته متمرکز است. این نهاد با برقراری تعامل نزدیک با دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و نهادهای دولتی و نظامی، بستر لازم را برای توسعه نوآوریهای فناورانه در ابوظبی فراهم میکند.
۵ـ۱۸ـ شرکت سرمایهگذاری تکامل (Takamul)
شرکت تکامل که در سال ۲۰۱۱ تأسیس شد، یکی از ادارات زیرمجموعه کمیته توسعه فناوری ابوظبی است. این نهاد وظیفه حمایت حقوقی، مالی و فنی از مخترعان، شرکتها و مؤسسات دانشگاهی را در حوزه صنایع دانشبنیان برعهده دارد. زمینههای فعالیت تکامل شامل فناوریهای پیشرفته، فناوریهای پاک، الکترونیک، سلامت و پزشکی، فناوری اطلاعات، نرمافزارهای صنعتی و صنایع انرژی نظیر نفت و گاز است.
۵ـ۱۹ـ شورای خدمات بازاریابی دفاعی (DSMC)
شورای خدمات بازاریابی دفاعی (DSMC) نهادی تخصصی است که با هدف ارتقای حضور بینالمللی شرکتهای دفاعی، امنیتی و صنایع فضایی امارات فعالیت میکند. این شورا بهطور انحصاری در حوزه توسعه همکاریهای روابط عمومی و مدیریت بازاریابی برای شرکتهای فعال در بخش دفاعی فعالیت دارد. جلسات این شورا بهصورت منظم برگزار میشود و طی آن، بهترین شیوههای بازاریابی، چالشهای صنعت دفاعی و تبادل اطلاعات میان شرکتهای عضو مورد بررسی قرار میگیرد.